در پای دلت هر غم بی فایده از واعظ قزوینی غزل 191

1 در پای دلت هر غم بی فایده بندیست هر پیچشت از فکر جهان چین کمندیست

2 از آتش زر این همه آوازه منعم در گوش خردمند چو فریاد سپندیست

3 مد نگهت، برخط هر لوح مزاری در پنجه مژگان تو سررشته پندیست

4 خاموشی هر یک ز عزیزان ته خاک بر مردم غفلت زده، فریاد بلندیست

5 تاکی گله از کوتهی جذبه معشوق گردن چو نهی، بر تو ز هر جاده کمندیست

6 دل از غم بیهوده دنیا چو فگندیم واعظ ز جهان چاره ما کند بلندیست