تا دلم شیوهٔ آن زلف دوتا از خیالی بخارایی غزل 140

1 تا دلم شیوهٔ آن زلف دوتا می داند صفت نافهٔ چین فکر خطا می داند

2 با من آن غمزهٔ پر فتنه چه ها کرد و هنوز در فن خویش چه گویم که چه ها می داند

3 زلف مشگین تو با آن که پریشان حال است مو به مو حال پریشانی ما می داند

4 حالیا سوختهٔ آتش هجریم و هنوز چه شود عاقبت کار خدا می داند

5 بازم از غصه درون خون شد و زاین بیرون نیست که نمی داند از آن لعل تو یا می داند

6 بادپیمای خیالی به هوای قد توست تو گر آگه نیی ای سرو صبا می داند