بگذر ای خواجه و بگذار مرا از خواجوی کرمانی غزل 6

1 بگذر ای خواجه و بگذار مرا مست اینجا که برون شد دل سرمست من از دست اینجا

2 چون توانم شد از اینجا که غمش موی کشان دلم آورد و به زنجیر فرو بست اینجا

3 تا نگوئی که من اینجا ز چه مست افتادم هیچ هشیار نیامد که نشد مست اینجا

4 کیست این فتنهٔ نوخاسته کز مهر رخش این دل شیفته حال آمد و بنشست اینجا

5 دل مسکین مرا نیست در اینجا قدری زانک صد دل چو دل خسته من هست اینجا

6 دوش کز ساغر دل خون جگر میخوردم شیشه نا گه بشد از دستم و بشکست اینجا

7 نام خواجو مبر ای خواجه درین ورطه که هست صد چو آن خستهٔ دلسوخته در شست اینجا