1 هر خبر کز سرکشی گوید صبا سرو قدّت می رباید از هوا

2 سرو تا شد بندهٔ نخل قدت می برآید گرد باغ آزاد پا

3 زد بنفشه با خطِ سبز تو لاف زان زبانش را کشیدند از قفا

4 دی به دشنامی سگِ کوی توام در چه کاری گفت گفتم در دعا

5 بر درِ دل دوش در می زد یکی کیست پرسیدم غمت گفت آشنا

6 سایل اشک خیالی را ز روی چند رانی نیست آخر روی ما