1 هر خطایی که سزاوار عتابی باشد عفو فرما که تو را نیز صوابی باشد

2 اگر از گریهٔ غم آن بَرَد چشم مرا هیچ غم نیست گرش پیش تو آبی باشد

3 پردهٔ ما بدرد فکر جنون تا که تو را بر مه از سلسلهٔ مشگ نقابی باشد

4 گر نباشد خبر از محنت دوران چه عجب سر خوشی را که به کف جام شرابی باشد

5 ای خیالی به خیالی شده ای قانع و آن هم به شرطی ست که در چشم تو خوابی باشد