آنچ گل سرخ از جلال الدین محمد مولوی غزل 1000

1 آنچ گل سرخ قبا می‌کند دانم من کان ز کجا می‌کند

2 بید پیاده که کشیدست صف آنچ گذشتست قضا می‌کند

3 سوسن با تیغ و سمن با سپر هر یک تکبیر غزا می‌کند

4 بلبل مسکین که چه‌ها می‌کشد آه از آن گل که چه‌ها می‌کند

5 گوید هر یک ز عروسان باغ کان گل اشارت سوی ما می‌کند

6 گوید بلبل که گل آن شیوه‌ها بهر من بی‌سر و پا می‌کند

7 دست برآورده به زاری چنار با تو بگویم چه دعا می‌کند

8 بر سر غنچه کی کله می‌نهد پشت بنفشه کی دوتا می‌کند

9 گر چه خزان کرد جفاها بسی بین که بهاران چه وفا می‌کند

10 فصل خزان آنچ به تاراج برد فصل بهار آمد ادا می‌کند

11 ذکر گل و بلبل و خوبان باغ جمله بهانه‌ست چرا می‌کند

12 غیرت عشق است وگر نه زبان شرح عنایات خدا می‌کند

13 مفخر تبریز و جهان شمس دین باز مراعات شما می‌کند