عندلیب از حسن گل افروختن از اهلی شیرازی غزل 309

1 عندلیب از حسن گل افروختن داند که چیست هرکه با شمعی در افتد سوختن داند که چیست

2 او که صبر آموزدم روزی اگر عاشق شود تلخی عاشق بصبر آموختن داند که چیست

3 هرکه همچون غنچه بشکافد دل پر حسرتش از تو حسرت در درون اندوختن داند که چیست

4 پیر کنعانی که چشم از روی یوسف دوخته است دیده از روی جوانان دوختن دارند که چیست

5 برق غیرت شمع را اهلی پی پروانه سوخت کآتش از داغ ستم افروختن داند که چیست

6 حال پیر می فروش از من مپرس ایشیخ شهر من چه میدانم که شیخ مسجد آدینه کیست

7 جان من خلقی ز عشقت گر چو اهلی دم زنند خود تو می‌دانی کز ایشان عاشق دیرینه کیست