حالی است مرا با می و مستان که چه گویم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 حالی است مرا با می و مستان که چه گویم رازیست میان من و رندان که چه گویم
2 بزمیست ملوکانه و ساقی که چه پرسی من عاشق سرمست حریفان که چه گویم
3 چون بلبل سودازده در مجلس عاشق آورده ام این صورت بستان که چه گویم
4 هر نقش خیالی که مرا در نظر آید گویم که بگوئید به جانان که چه گویم
5 از روز ازل عاشق مستم چه توان کرد باشم ابدا مست بدان سان که چه گویم
6 خود خوشتر ازین قول که گفتم نتوان گفت ذوقیست در این گفتل مستان که چه گویم
7 گنج ار طلبی کنج دل سید ما جو نقدیست درین گوشهٔ ویران که چه گویم