1 وزآن پس بتان را بدان چهره کرد که فرزانه او را از آن بهره کرد

2 چنین گفت پس بر سر انجمن که از زیردستان ما، مرد و زن

3 نخستین به یزدان نیایش کنید پس آن گاه ما را ستایش کنید

4 که او کردگار است و من شهریار مرا و شما را بدوی است کار

5 شدند آن همه کشور ایزد پرست جهان از کف دیو وارون بجست

6 ز شاهان، وز مردم لشکری همان نامه آمد به فرمانبری