1 وز آن روی چون لشکر آمد به چین دل شاه چین گشت از ایشان به کین

2 بدو کرد سالار لشکر گله که دشمن بچنگ آمد و شد یله

3 که سستی نمودند لشکر به رزم شب آمد، همه خواب جستند و بزم

4 چو دشمن در آن رزم سستی بدید شبانگاه بر ما شبیخون کشید

5 دژم شد ز گفتار سالار، کوش دلش گشت با لشکر چین بجوش

6 براند آن سپه را ز درگاه خویش همی خواندشان سست و بدخواه خویش