ای صبح صادقان رخ زیبای از خواجوی کرمانی غزل 3

1 ای صبح صادقان رخ زیبای مصطفی وی سرو راستان قد رعنای مصطفی

2 آئینهٔ سکندر و آب حیات خضر نور جبین و لعل شکر خای مصطفی

3 معراج انبیا و شب قدر اصفیا گیسوی روز پوش قمرسای مصطفی

4 ادریس کو معلم علم الهی است لب بسته پیش منطق گویای مصطفی

5 عیسی که دیر دایر علوی مقام اوست خاشاک روب حضرت اعلی مصطفی

6 بر ذروه دنا فتدلی کشیده سر ایوان بارگاه معلای مصطفی

7 وز جام روح‌پرور ما زاغ گشته مست آهوی چشم دلکش شهلای مصطفی

8 خیاط کارخانهٔ لو لاک دوخته دراعه ابیت ببالای مصطفی

9 شمس و قمر که لولوی دریای اخضرند از روی مهر آمده لالای مصطفی

10 خالی ز رنگ بدعت و عاری ز زنگ شرک آئینه ضمیر مصفای مصطفی

11 کحل الجواهر فلک و توتیای روح دانی که چیست خاک کف پای مصطفی

12 قرص قمر شکسته برین خوان لاجورد وقت صلای معجزه ایمای مصطفی

13 روح الامین که آیت قربت بشان اوست قاصر ز درک پایه ادنی مصطفی

14 در برفکنده زهره بغلطاق نیلگون از سوک زهر خوردهٔ زهرای مصطفی

15 گومه بنور خویش مشو غره زانک او عکسی بود ز غره غرای مصطفی

16 بر بام هفت منظر بالا کشیده‌اند زین چار صفه رایت آلای مصطفی

17 خواجه گدای درگه او شو که جبرئیل شد با کمال مرتبه مولای مصطفی