در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 172

1 در میان عاشقان عاقل مبا خاصه اندر عشق این لعلین قبا

2 دور بادا عاقلان از عاشقان دور بادا بوی گلخن از صبا

3 گر درآید عاقلی گو راه نیست ور درآید عاشقی صد مرحبا

4 مجلس ایثار و عقل سخت گیر صرفه اندر عاشقی باشد وبا

5 ننگ آید عشق را از نور عقل بد بود پیری در ایام صبا

6 خانه بازآ عاشقا تو زوترک عمر خود بی‌عاشقی باشد هبا

7 جان نگیرد شمس تبریزی به دست دست بر دل نه برون رو قالبا