گر چه ما بندگان پادشهیم از حافظ شیرازی غزل 381

1 گر چه ما بندگان پادشهیم پادشاهان ملک صبحگهیم

2 گنج در آستین و کیسه تهی جام گیتی نما و خاک رهیم

3 هوشیار حضور و مست غرور بحر توحید و غرقه گنهیم

4 شاهد بخت چون کرشمه کند ماش آیینه رخ چو مهیم

5 شاه بیدار بخت را هر شب ما نگهبان افسر و کلهیم

6 گو غنیمت شمار صحبت ما که تو در خواب و ما به دیده گهیم

7 شاه منصور واقف است که ما روی همت به هر کجا که نهیم

8 دشمنان را ز خون کفن سازیم دوستان را قبای فتح دهیم

9 رنگ تزویر پیش ما نبود شیر سرخیم و افعی سیهیم

10 وام حافظ بگو که بازدهند کرده‌ای اعتراف و ما گوهیم