1 اگر چه دیده افعی بخاصیت بجهد بدانگهی که زمرد بدو بری بفراز
2 من این ندیدم، دیدم که خواجه دست بداشت برابر دل من بترکید چشم نیاز
1 در تو دل خسته نظری تیز نکرد کز دیده هزار گونه خونریز نکرد
2 پرهیز کن از دود دلی، کز غم تو خون گشت وز دوستیت پرهیز نکرد
1 زمین ز راغنک و راه درازش همه سنگلاخ و همه شوره یکسر
1 کوس تو اندر خوردنی، هر روزگار اندر منه باد برگست و قفا سفت و سیل و عصا؟