گرچه ابر زندگی جان بخش از خیالی بخارایی غزل 73

1 گرچه ابر زندگی جان بخش و صافی مشرب است بی دهانت آب خضر از جانب او با لب است

2 تا پدید آمد ز رویت زلف اشک افشان شدیم شب چو پیدا می شود گاهِ طلوع کوکب است

3 گر مزید حسن خواهی زلف را کوته مساز روز را چون روزِ بازار درازی از شب است

4 تا نشان داد از خم محراب طاق ابرویت عادت رندان عبادت ورد یاران یارب است

5 ای خیالی ترک این یارانِ کم نعمت بگو تا نکورویان نگویندت فلان بد مذهب است