گرچه ابر زندگی جان بخش و صافی مشرب است
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 گرچه ابر زندگی جان بخش و صافی مشرب است بی دهانت آب خضر از جانب او با لب است
2 تا پدید آمد ز رویت زلف اشک افشان شدیم شب چو پیدا می شود گاهِ طلوع کوکب است
3 گر مزید حسن خواهی زلف را کوته مساز روز را چون روزِ بازار درازی از شب است
4 تا نشان داد از خم محراب طاق ابرویت عادت رندان عبادت ورد یاران یارب است
5 ای خیالی ترک این یارانِ کم نعمت بگو تا نکورویان نگویندت فلان بد مذهب است
ادامه توضیحات شاعر