گرچه اشک منِ غمدیده سراسر از خیالی بخارایی غزل 74

1 گرچه اشک منِ غمدیده سراسر گهر است هرچه دارم به جمالت که همه در نظر است

2 نزد رندان نظر باز غبار قدمت توتیایی ست که در دست نسیم سحر است

3 مهر و ماهت نتوان گفت که همچون مه و مهر دیگری هست ولی روی تو چیزی دگر است

4 سر گذشتم سگ کوی تو نکو می داند که ز فریاد منش شب همه شب دردسر است

5 کمترین قدرشناس تو خیالی ست ولی نیست قدری چو سگان، پیش تواش این قدر است