گرچه بی بختم و دور از رخ از اهلی شیرازی غزل 1071

1 گرچه بی بختم و دور از رخ گلفام توام شکر این بخت چگویم که در ایام توام

2 مرغ هرگز نپرد سوی من و من همه عمر چشم در راه خبر گوش به پیغام توام

3 ساقیا تشنه لم سوز مرا عیب مکن چکنم سوخته جرعه یی از جان توام

4 تو ملک خویی و با من سخن از لطف کنی من خراب از ستم و کشته دشنام توام

5 نظری کن که گدای نظرم چون اهلی نه چو کوته نظران در پی انعام توام

6 در گریه گرم پارود از جا عجبی نیست خاشاک صفت طاقت سیلاب ندارم

7 بگشای در وصل بروی من و اهلی درویش توام روی بهر باب ندارم