1 دوزم شکاف سینه چو دل جلوه گاه کرد خود هم به روز رشک نیارم نگاه کرد

2 دل خو به آه کرده بنوعی که روز وصل هرچند خواست در دلی گوید آه کرد

1 از صبوری لاف زد خون دل ناشاد ریز خار در آرامگاه صبر بی بنیاد ریز

2 من نخواهم رفت ازین در آتشم در زن بسوز وز برای امتحان خاکسترم بر باد ریز

1 نظام دین و دینا قره العین رسول الله که اندر رای رفعت آفتابی بود و گردونی

2 به صد افسون به دست آورده بودش عالم فانی اجل ناگاه در خواب عدم کردش به افسونی