ای همه عالم بر تو بی‌شکوه از اهلی شیرازی سحر حلال 2

1 ای همه عالم بر تو بی‌شکوه رفعت خاک در تو بیش کوه

2 نام تو زآن بر سر دیوان بود کآتش بال و پر دیوان بود

3 شد به تو سردفتر جان نامزد نام تو خود سکهٔ آن نام زد

4 خواست دل خانهٔ ششدر گشاد نقطهٔ بسم الله از آن درگشاد

5 با که در این بسمله باب آمده بانی فتح از همه باب آمده

6 ارّهٔ دندانهٔ سین شانه ساخت بازوی دین را قوی این شانه ساخت

7 هر الف آزاده‌ای از دلبری در رهش افتاده‌ای از دل بری

8 طرّهٔ لامش شده دور از قصور مایل او گیسوی حور از قصور

9 چشمهٔ ها آمده جویای مهر منبع جوی مه و دریای مهر

10 رای دل‌آرا همه از رای اوست راحت دل‌ها همه از رای اوست

11 غنچهٔ حایش دل و جان را بهشت دید در آن آدم و آن را بهشت

12 ماهی نون کشتی دریا وجود در خور او بخشش و آلا و جود

13 یا که در این دایره گویا شده مرکز نه دایره گویا شده

14 حلقهٔ میم است بر آن خاتمت دارد از آن حلقهٔ جان خاتمت