دوستان خواب اجل بی وصل از اهلی شیرازی غزل 158

1 دوستان خواب اجل بی وصل یارم آرزوست بیقرارم دور ازو یکدم قرارم آرزوست

2 کار او جور است بامن جان بنومیدی کنم ورنه چون شد مهربان بوس و کنارم آرزوست

3 زندگی می بایدم چندانکه میرم پیش او ورنه دیگر بهر چه کارم آرزوست

4 اختیار از دست از آن دادم بمستی ای حریف کامشب از می گریه بی اختیارم آرزوست

5 حال من اهلی نگر کز درد آن نامهربان آرزو دارم بمرگ و صد هزارم آرزوست

6 آیینه ییست خاطر او اهلی از صفا گردی که هست بر دلش از دود آه تست