عیش گیتی باد تند پر غباری از واعظ قزوینی غزل 201

1 عیش گیتی باد تند پر غباری بیش نیست زندگی آب روان ناگواری بیش نیست

2 این قدر بر تاج دولت، گردن خواهش مکش سایه بال هما ابر بهاری بیش نیست

3 در طلاقش ای دل نامرد، چند استادگی؟ آخر این دنیا زن ناسازگاری بیش نیست

4 زینت دنیا ندارد این قدر واله شدن سرخ و زردش، چون شفق نظاره واری بیش نیست

5 پرمشو ز اوضاع ناهموار گیتی تنگدل کاین بلند و پست، سیر کوهساری بیش نیست

6 ای که از مستی کنی هرلحظه صد فریاد و شور از تو تا قعر جهنم نعره واری بیش نیست

7 می کنند از هر طرف نیش زبان بر هم دراز بزم گلریزان مستان خارزاری بیش نیست

8 حلقه پشت کهنسالان ز بار زندگی از برای مرگ چشم انتظاری بیش نیست

9 ای دعا برخیز و سر کن راه درگاه کریم از تو تا عرش اجابت آه واری بیش نیست

10 برگرفتش سبزه سان از خاک مهر لطف دوست ورنه واعظ دانه آسا خاکساری بیش نیست