اهلی شیرازی

عیش و طرب از مایه هستی از اهلی شیرازی رباعی 268

رباعی 268 ام از 2632 رباعیات

خانه / اهلی شیرازی / دیوان اشعار اهلی شیرازی / رباعیات در دیوان اشعار / رباعی شماره 268

1 عیش و طرب از مایه هستی خیزد هستی گل از فراخ دستی خیزد

2 در ساغر لاله جرعه خون دلست پیداست کزین جرعه چه مستی خیزد

اهلی شیرازی

شعر شعر کهن رباعی اهلی شیرازی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از اهلی شیرازی

1 هفتاد سال شد که دل من در آتش است می سوزد و هنوز بدین سوختن خوش است

2 عیبم مکن که رفت ز دستم عنان دل من پیر و ناتوان و هوس تند و سرکش است

1 بزلف اگر ببری جان بی قرار از ما فدای یک سر موی تو صد هزار از ما

2 بجان دوست که جان با تو در میان داریم چو در کنار نیایی مکن کنار از ما

شاعر شعر عیش و طرب از مایه هستی خیزد اهلی شیرازی می باشد.

این شعر در قرن 10 سروده شده است.

قالب شعر عیش و طرب از مایه هستی خیزد رباعی است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی است.

رباعی 268 ام از 2632 رباعیات

بنر