باز از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی رباعی 112

1 ای بحق پادشاه روی زمین وی بتو تازه گشته دولت و دین

2 ای ز آواز کوس نصرت تو مانده در گوش روزگار طنین

1 زهی حکم تو چون شمشیر قاطع زهی رای تو چون خورشید ساطع

2 امام شرق رکن الدین صاعد که هستی در فنون علم بارع

1 نگار من زبر من همی چنان بجهد که تیر وقت گشاد از برکمان بجهد

2 چنان بگریم در فرفتش که مردم چشم مثال قطره خونم زدیدگان بجهد