باز این دل خود کام به از خیالی بخارایی غزل 117

1 باز این دل خود کام به فرمان کسی شد شهباز جهانگرد اسیر قفسی شد

2 از سر هوس روی نکو کم شده بودم ناگاه رخت دیدم و باز هوسی شد

3 با ناله خوشم چون نی از این وجه که باری دیر است منِ سوخته را هم نفسی شد

4 آرامگه خال سیه شد لب لعلت آری شکری بود به کام مگسی شد

5 گویند کز این پیش سگی بود خیالی سگ بود ولی در قدم یار کسی شد