باز آرزوی آن بت چین می‌کند مرا
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 باز آرزوی آن بت چین می‌کند مرا معلوم شد که فتنه کمین می‌کند مرا
2 می‌خواندم گدای خود و گویی آن زمان ملک دو کون زیر نگین می‌کند مرا
3 از من مپرس کز چه دل دوست شد به باد در وی ببین که بی دل و دین می‌کند مرا
4 نه من به اختیار چنین مست و بی‌خودم چیزی‌ست در دلم که چنین می‌کند مرا
5 آه از تو می‌کنند همه عاشقان و من از دست دل که سوخته، این می‌کند مرا
6 صد منت خیال تو بر خسرو است، از آنک گه‌گه به خواب با تو قرین می‌کند مرا