1 بعد از آن چل روز دیگر در ببست خویش کشت و از وجود خود برست

2 چونک خلق از مرگ او آگاه شد بر سر گورش قیامتگاه شد

3 خلق چندان جمع شد بر گور او مو کنان جامه‌دران در شور او

4 کان عدد را هم خدا داند شمرد از عرب وز ترک و از رومی و کرد

5 خاک او کردند بر سرهای خویش درد او دیدند درمان جای خویش

6 آن خلایق بر سر گورش مهی کرده خون را از دو چشم خود رهی