گذشت آن که من صبر و از امیرخسرو دهلوی غزل 1483

1 گذشت آن که من صبر و دین داشتم تو گویی، نه آن و نه این داشتم

2 همی رفت و پابوس زهره نبود هم از دور رو بر زمین داشتم

3 بدیدم در آن پایه زندگی که من مردن خود یقین داشتم

4 رقیبش ز ننگم نگشت، ار نه من سر و تیغ در آستین داشتم

5 به یادش ز خورشید می سوختم همین سایه ای همنشین داشتم

6 مسوز از گمان صبوریم، ازآنک نماند آن که من پیش ازین داشتم

7 فتادم به چاه زنخ، گر چه من چو خسرو دلی دوربین داشتم