1 فطرت آدم است یک جوهر تا چه چیزش قضا قرین کرده
2 نطفه یی را ز پاکی طینت جوهر لعل آتشین کرده
3 دیگری را چو آب چشم فقیر شبنم خاک ره نشین کرده
4 پس رضا ده لا بحکم قضا که قضا اقتضا چنین کرده
1 ای شده در خانه جان منزلت خانه جان یافته زان منزلت
2 ای شده مهر رخ تو زین چرخ چرخ ازان آمده در عین چرخ
1 جهانی دل کباب از غم که آن گل ز آه مستانش شرار اخگر دل میجهد بر طرف دامانش
1 سجده بت گرچه باشد نامسلمانی مرا چون کنم چون این نوشت ایزد به پیشانی مرا
2 تا کی این دزدیده دیدن پرده بردارم زپیش از تو حال خود چه پوشم زانکه میدانی مرا
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به