آباد نشد دل که خراب از امیرخسرو دهلوی غزل 516

1 آباد نشد دل که خراب پسران شد حسن پسران آفت صاحب نظران شد

2 بس دانه دلها که ز تن برد به تاراج آن مور که بر گرد لب ساده دلان شد

3 افسرده جمال خط خوبان چه شناسد؟ کین سرمه نه شایسته ناقص بصران شد

4 دلهای عزیزان شمر آن جمله نگینها کاندر کمر آرایش زرین کمران شد

5 آن خواجه که می گفت که دارم خبر از عقل در عشق در آمد، یکی از بی خبران شد

6 جز حسرت و مردن نبود چاره عشاق فریاد و فغان عربده حیله گران شد

7 ای صبر، دلم ده قدری، بو که توان زیست کان دل که مرا بود از آن دگران شد

8 بس عاقل شمع خرد افروخته روشن کز کرده دل سوخته خوش پسران شد

9 خسرو ز رخ خوب و ز می توبه نمی کرد ناگاه بدید آن رخ زیبا، نگران شد