عالمی غرقند در سیلاب از شاه نعمت‌الله ولی غزل 15

1 عالمی غرقند در سیلاب ما تشنگان دانند قدر آب ما

2 آفتابی رو نماید روشن است زاهدی از کجا و ما ز کجا

3 خوش خیالی می‌نماید روز و شب با خدائیم با خدا به خدا

4 حکم میخانه به ما بخشیده است گر چه هستیم مبتلای بلا

5 نسبت ما با رسول الله بود خوشتر از درد دل کجا است دوا

6 در خرابات مغان گر بگذری تا بیابی تو ذوق مستی ما

7 بر در سید مقامی یافتیم فصل فضل او بُود در باب ما