بس نادره جهانی ای جان از عطار نیشابوری غزل 812

1 بس نادره جهانی ای جان و زندگانی جان و دلم نماند گر تو چنین بمانی

2 شاهی خوب رویان ختم است بر تو اکنون بستان خراج خوبی در ملک کامرانی

3 از چشم نیم مستت پر فتنه شد جهانی آخر بدین شگرفی چه فتنهٔ جهانی

4 نه گفته‌ای کزین پس فتنه نخواهم انگیخت پس طره نیز مفشان گر فتنه می‌نشانی

5 تا دید آب حیوان لعل چو آتش تو شد از جهان به یکسو از شرم در نهانی

6 چون هر نفس لب تو جانی دگر ببخشد کس ننگرد به عمری در آب زندگانی

7 هرچند جان شیرین بردی به تلخی از من تلخیم کرد لیکن شیرین ترم ز جانی

8 چون جان شوربختم شیرینی از تو دارد شاید اگر به تلخی جانم به لب رسانی

9 عطار از غم تو زحمت کشید عمری گر بر من ستمکش رحمت کنی توانی