ای قمر تابی از بناگوشت از خواجوی کرمانی غزل 215

1 ای قمر تابی از بناگوشت شکر آبی ز چشمهٔ نوشت

2 جاودان مست چشم می گونت واهوان صید خواب خرگوشت

3 خسرو آسمان حلقه نمای حلقه در گوش حلقه در گوشت

4 آن خط سبز هیچ دانی چیست که دمید از عقیق در پوشت

5 از زمرد ز دست خازن حسن قفل بر درج لعل خاموشت

6 ایکه هرگز نمی‌کنی یادم نکنم یک نفس فراموشت

7 کاش کامشب بدیدمی در خواب مست از آنسان که دیده‌ام دوشت

8 گر چه ما بیتو زهر می‌نوشیم باد هرمی که می‌خوری نوشت

9 تو از آن برتری بزیبائی که رسد دست ما در آغوشت

10 چهرهٔ خویش را در آینه بین تا ببینیم مست و مدهوشت

11 باده امشب چنان مخور خواجو که چو دیشب برند بر دوشت