شوخی که مرا درگه از ابوالحسن فراهانی رباعی 61

1 سرور ارباب همت خسرو اهل هنر ای به استقلال در ملک کرم مالک رقاب

2 با ضمیرت لاف می دانم نزد در حیرتم کز چه معنی تیغ در گردن فکنداست آفتاب

1 ای آن که ز ناله میکنی منع زنهار مده دگر ملالم

2 انصاف نداری و مروّت یا نیستت آگهی ز حالم

1 به داغ تازه دلم را سر دگر باشد عزیزتر بود آن گل که تازه تر باشد