قصاید در دیوان اشعار پروین اعتصامی

1 دگر باره شد از تاراج بهمن تهی از سبزه و گل راغ و گلشن

2 پریرویان ز طرف مرغزاران همه یکباره بر چیدند دامن

3 خزان کرد آنچنان آشوب بر پای که هنگام جدل شمشیر قارن

4 ز بس گردید هر دم تیره ابری حجاب چهرهٔ خورشیدی روشن

1 همی با عقل در چون و چرائی همی پوینده در راه خطائی

2 همی کار تو کار ناستوده است همی کردار بد را میستائی

3 گرفتار عقاب آرزوئی اسیر پنجهٔ باز هوائی

4 کمین گاه پلنگ است این چراگاه تو همچون بره غافل در چرائی

1 اگر روی طلب زائینهٔ معنی نگردانی فساد از دل فروشوئی، غبار از جان برافشانی

2 هنر شد خواسته، تمییز بازار و تو بازرگان طمع زندان شد و پندار زندانبان، تو زندانی

3 یکی دیوار ناستوار بی پایه‌ست خود کامی اگر بادی وزد، ناگه گذارد رو به ویرانی

4 درین دریا بسی کشتی برفت و گشت ناپیدا ترا اندیشه باید کرد زین دریای طوفانی