بحر متقارب در ابیات پراکندهٔ مثنویها عنصری بلخی

1 بدیشان نبد ز آتش مهر تیو بیک ره برآمد ز هر دو غریو

1 یکی مهره بازست گیتی که دیو ندارد بترفند او هیچ تیو

1 چو آمیغ برنا شد آراسته دو خفته سه باشند برخاسته

1 شب از حملۀ روز گردد ستوه شود پرّ زاغش چو پرّ خروه

1 بفرمود تا آسنستان پگاه بیامد بنزدیک رخشنده ماه

2 بدو داد فرخنده دخترش را بگوهر بیاراست اخترش را

1 نشستند بر گاه ، ماه شاه چه نیکو بود گاه را شاه و ماه

1 گرانمایه کاری بفرّ و شکوه برفت و شدند آن بآیین گروه

1 کف یوز پر مغز آهو بره همه چنگ شاهین دل گودره

1 نه از خواب و از خورد بودش مزه نه بگسست از چشم او نایزه

1 فلاطوس برگشت و آمد براه بر حجرۀ وامق نیکخواه