گذشت روزه و سرما رسید از عبید زاکانی قصیده 25
1. گذشت روزه و سرما رسید عید و بهار
کجاست ساقی ما گو بیا و باده بیار
شد ملک فارس باز به تایید از عبید زاکانی قصیده 26
1. شد ملک فارس باز به تایید کردگار
خوشتر ز صحن جنت و خرمتر از بهار
نفخات نسیم عنبر بار از عبید زاکانی قصیده 27
1. نفخات نسیم عنبر بار
میکند باز جلوه در گلزار
بیمن معدلت پادشاه بنده از عبید زاکانی قصیده 28
1. بیمن معدلت پادشاه بنده نواز
بهشت روی زمین است خطهٔ شیراز
رسید رایت منصور شاه بنده از عبید زاکانی قصیده 29
1. رسید رایت منصور شاه بنده نواز
به خرمی و سعادت به خطهٔ شیراز
بیمن طالع فیروز و بخت از عبید زاکانی قصیده 30
1. بیمن طالع فیروز و بخت فرخ فال
همای دولت و اقبال میگشاید بال
علی‌الصباح که سلطان از عبید زاکانی قصیده 31
1. علی‌الصباح که سلطان چرخ آینه فام
زدود آینهٔ آسمان ز زنگ ظلام
خجسته بارگه پادشاه هفت از عبید زاکانی قصیده 32
1. خجسته بارگه پادشاه هفت اقلیم
مقر جاه و جلالست و جای ناز و نعیم
سپیده‌دم که شهنشاه گنبد از عبید زاکانی قصیده 33
1. سپیده‌دم که شهنشاه گنبد گردان
کشید تیغ و بر اطراف شرق گشت روان
به فر معدلت خسرو زمین از عبید زاکانی قصیده 34
1. به فر معدلت خسرو زمین و زمان
بسیط خاک چو خلد برین شد آبادان
ای بر در تو دولت و اقبال از عبید زاکانی قصیده 35
1. ای بر در تو دولت و اقبال پاسبان
وی خاک آستانهٔ تو کعبهٔ امان
ای آسمان جنیبه کش کبریای از عبید زاکانی قصیده 36
1. ای آسمان جنیبه کش کبریای تو
وی آفتاب پرتوی از نور رای تو