مبارکست نظر بر تو بامداد از عبید زاکانی غزل 97
1. مبارکست نظر بر تو بامداد پگاه
چه نیکبخت کسی کش به روی تست نگاه
بدین صفت سر و چشمی و قد و بالائی از عبید زاکانی غزل 98
1. بدین صفت سر و چشمی و قد و بالائی
کسی ندید و نشان کس نمیدهد جائی
خوش بود گر تو یار ما باشی از عبید زاکانی غزل 99
1. خوش بود گر تو یار ما باشی
مونس روزگار ما باشی
افتاده بازم در سر هوائی از عبید زاکانی غزل 100
1. افتاده بازم در سر هوائی
دل باز دارد میلی به جایی
زهی لعل لبت درج لئالی از عبید زاکانی غزل 101
1. زهی لعل لبت درج لئالی
مه روی ترا شب در حوالی
دارد به سوی یاری مسکین از عبید زاکانی غزل 102
1. دارد به سوی یاری مسکین دلم هوائی
زین شوخ دلفریبی زین شنگ جانفزائی
زلفت به پریشانی دل برد از عبید زاکانی غزل 103
1. زلفت به پریشانی دل برد به پیشانی
دل برد به پیشانی زلف به پریشانی
عزم کجا کرده‌ای باز که از عبید زاکانی غزل 104
1. عزم کجا کرده‌ای باز که برخاستی
موی به شانه زدی زلف بیاراستی
گر آن مه را وفا بودی چه بودی از عبید زاکانی غزل 105
1. گر آن مه را وفا بودی چه بودی
ورش ترس از خدا بودی چه بودی
خم ابروی او در جانفزائی از عبید زاکانی غزل 106
1. خم ابروی او در جانفزائی
طراز آستین دلربائی