اسکندرنامه - بخش دوم: خردنامه در خمسه نظامی گنجوی

1 چو گوهر برون آمد از کان کوه ز گوهرخران گشت گیتی ستوه

2 میان بسته هر یک به گوهرخری خریدار گوهر بود گوهری

3 من آن گوهر آورده از ناف سنگ به گوهر فروشی ترازو به چنگ

4 نه از بهر آن کاین چنین گوهری فروشم به گنجینهٔ کشوری

1 مغنی دگر باره بنواز رود به یادآر از آن خفتگان در سرود

2 ببین سوز من ساز کن ساز تو مگر خوش بخفتم برآواز تو

3 چو برگل شبیخون کند زمهریر به طفلی شود شاخ گلبرگ پیر

4 نشاید شدن مرگ را چاره‌ساز در چاره برکس نکردند باز

1 مغنی بدان جرهٔ جان نواز بر آهنگ ما نالهٔ نو بساز

2 که گشتیم چون بلبل از ناله مست بدان ناله زین ناله دانیم رست

3 چو هرمس بدین ژرف دریا رسید رهی دید کزوی رهائی ندید

4 فرو رفت و گفت آفرین بر کسی که کالای کشتی ندارد بسی

1 مغنی یک امشب برآواز چنگ خلاصم ده از رنج این راه تنگ

2 مگر چون شود راه بر من فراخ برم رخت بیرون ازین سنگلاخ

3 زمستان چو پیدا کند دستبرد فرو بارد از ابر باران خرد

4 گلو درد آفاق را از غبار لعابی زجاجی دهد روزگار