مفردات در دیوان اشعار نشاط اصفهانی

1 با هزار امید درد دل چو گفتم با طبیب گفت جز مردن نباشد چاره ی بیمار ما

1 ز دردش مُردم و آگه نشد، خوش وقت بیماری که بیند وقت مردن بر سر بالین طبیبش را

1 بینم ز قفس جانب گلزار چو مرغی کز ساحت گلشن نگرد کنج قفس را

1 باز خون دلم از چشم روانست بروی تا بروی تو دگر چشم که باز است امشب

1 ز خود رازی که پنهان داشتم عمری چه دانستم که در بزم از نگاهی ناگهان گردد عیان امشب

1 بگریه گفتمش این عهد را وفایی هست بخنده دست ز دستم کشید و هیچ نگفت

1 وقتی گذر فکند بمن کاروان عشق این آتشم بسینه از آن کاروان بجاست

1 فکر شیرین همه آزار دل خسرو بود ورنه هرگز سر پرسیدن فرهاد نداشت

1 شبست و دیده ی گردون بخواب و در بر یار یک امشب از توام ای بخت چشم بیداریست

1 سحر را در بر اعجاز کجا پای درنگ است عاقلان را بر عشاق بسی پای بسنگ است