با هزار امید درد دل چو گفتم با طبیب از نشاط مفرد 1
1. با هزار امید درد دل چو گفتم با طبیب
گفت جز مردن نباشد چاره ی بیمار ما
ز دردش مُردم و آگه نشد، خوش وقت بیماری از نشاط مفرد 2
1. ز دردش مُردم و آگه نشد، خوش وقت بیماری
که بیند وقت مردن بر سر بالین طبیبش را
بینم ز قفس جانب گلزار چو مرغی از نشاط مفرد 3
1. بینم ز قفس جانب گلزار چو مرغی
کز ساحت گلشن نگرد کنج قفس را
باز خون دلم از چشم روانست بروی از نشاط مفرد 4
1. باز خون دلم از چشم روانست بروی
تا بروی تو دگر چشم که باز است امشب
ز خود رازی که پنهان داشتم عمری چه دانستم از نشاط مفرد 5
1. ز خود رازی که پنهان داشتم عمری چه دانستم
که در بزم از نگاهی ناگهان گردد عیان امشب
بگریه گفتمش این عهد را وفایی هست از نشاط مفرد 6
1. بگریه گفتمش این عهد را وفایی هست
بخنده دست ز دستم کشید و هیچ نگفت
وقتی گذر فکند بمن کاروان عشق از نشاط مفرد 7
1. وقتی گذر فکند بمن کاروان عشق
این آتشم بسینه از آن کاروان بجاست
فکر شیرین همه آزار دل خسرو بود از نشاط مفرد 8
1. فکر شیرین همه آزار دل خسرو بود
ورنه هرگز سر پرسیدن فرهاد نداشت
شبست و دیده ی گردون بخواب و در بر یار از نشاط مفرد 9
1. شبست و دیده ی گردون بخواب و در بر یار
یک امشب از توام ای بخت چشم بیداریست
سحر را در بر اعجاز کجا پای درنگ است از نشاط مفرد 10
1. سحر را در بر اعجاز کجا پای درنگ است
عاقلان را بر عشاق بسی پای بسنگ است
حسرت کشتن من در دل او مردم و ماند از نشاط مفرد 11
1. حسرت کشتن من در دل او مردم و ماند
شرم ای هجر نکردی تو چرا از دل دوست
باشد ز هزار لطف خوشتر از نشاط مفرد 12
1. باشد ز هزار لطف خوشتر
خشمی که ز روی ناز باشد