دوش میگفت کسی گفت فلان از نشاط اصفهانی قطعه 1
1. دوش میگفت کسی گفت فلان خواجه مرا
که فلان از پی جاه و خطر و مسکن ماست
بحریست بی کنار دل از عشق از نشاط اصفهانی قطعه 2
1. بحریست بی کنار دل از عشق و هر زمان
از وی روان زدیده گهر بر کنار ماست
بردیم بکوی تو پناه از از نشاط اصفهانی قطعه 3
1. بردیم بکوی تو پناه از ستم چرخ
دیدیم که از چرخ ستمکارتری هست
ای که گفتی وادی عشقش به از نشاط اصفهانی قطعه 4
1. ای که گفتی وادی عشقش به سر پیموده‌ام
هرکه از پا سر شناسد زین رهش رفتار نیست
پاداش تلخها که از آن لب از نشاط اصفهانی قطعه 5
1. پاداش تلخها که از آن لب شنیده ام
جز بوسه ای بر آن دهن نوشخند نیست
گفتم چو دیده دید چسان از نشاط اصفهانی قطعه 6
1. گفتم چو دیده دید چسان منع دل کنم
گفتا که منع دیده ز دیدار بایدت
طبیب از درد می‌پرسد من از نشاط اصفهانی قطعه 7
1. طبیب از درد می‌پرسد من از درمان درد اما
نه من آگاه از دردم نه او آگه ز درمان است
تاجان دهم زرشک بمن سر از نشاط اصفهانی قطعه 8
1. تاجان دهم زرشک بمن سر گران شدی
با غیر مهربانیت ای شوخ بس نبود
در هر دو جهان جز در میخانه از نشاط اصفهانی قطعه 9
1. در هر دو جهان جز در میخانه ندیدیم
جایی که در آنجا نفسی شاد توان بود
زهی رفیع جنابی که درگه از نشاط اصفهانی قطعه 10
1. زهی رفیع جنابی که درگه عالیت
سپهر را به بسیط زمین تشکل کرد
چارهٔ بیداد خوبان یک از نشاط اصفهانی قطعه 11
1. چارهٔ بیداد خوبان یک تغافل بیش نیست
کار از بی‌طاقتی در عشق مشکل کرده‌اند
در وصلم و به هجر برم رشک از نشاط اصفهانی قطعه 12
1. در وصلم و به هجر برم رشک غیر را
از نامه‌ای چو می‌شنوم یاد می‌کند