قطعات در دیوان اشعار نشاط اصفهانی

1 بردیم بکوی تو پناه از ستم چرخ دیدیم که از چرخ ستمکارتری هست

2 آن کس که ز خود وز دو جهان بیخبر افتاد از وی خبری گیر که باوی خبری هست

1 زهی رفیع جنابی که درگه عالیت سپهر را به بسیط زمین تشکل کرد

2 عروسی معنی طبعم بعقد نظم نداد که جز بزیور مدح تواش تحمل کرد

3 رهی بخواستن قطعه از جناب تو دوش پسی از تفکر بسیار بس تخیل کرد

4 که تا چگونه کند عرض این حدیث بتو بسی تردد بنمود و بس تامل کرد

1 گفتم چو دیده دید چسان منع دل کنم گفتا که منع دیده ز دیدار بایدت

2 گیرم رسید و حال تو دید و عنان کشید آخر نشاط جرأت گفتار بایدت

1 بحریست بی کنار دل از عشق و هر زمان از وی روان زدیده گهر بر کنار ماست

2 با هم چه وعده ها که بدادیم از و کنون ما شرمسار دیده و دل شرمسار ماست

3 زاهد ز عیبجویی ما عیب او کنی کاین است آنچه خواسته ی کردگار ماست

1 طبیب از درد می‌پرسد من از درمان درد اما نه من آگاه از دردم نه او آگه ز درمان است

2 دلیل ناتوانی در طریق عشق بس باشد بهر گامی که ضعف افکندت از پا کوی جانان است