لآلی منظومه نیر تبریزی

1 کرد خور عشق دوست از افق دل ظهور ساحت جانرا گرفت پرتو الله نور

2 یوسف گل پیرهن آمده سوی وطن گوشه بیت الحزن گشته سرای سرور

3 مطرب شیرین مقال برد ز دلها ملال محو نمود از خیال صحبت غلمان و حور

4 شیخ که بودش بدوش منکرمی با خروش کین بردش عقل و هوش آن بود از قول زور

1 ایمظهر صفات خداوند بیمثال ایذات پاکت آئینه ذوالجلال

2 عکس است از جمال تو در جام آفتاب وز عکس عکس بسته بمه در گه قبال

3 از فیض ایندو کوکب تابان بچاست جهان جانها زنور روی تو بگرفته اعتدال

4 شمس الشموس از آنی و هم مونس نفوس در عین قرب بعد بظاهر بسی محال

1 دلا تا کی در این عالم غم و جور و محن بینی بکار خویشتن هردم دو صد عقد و شکن بینی

2 اگر خواهی که در بزمی درآئی بهر استیناس بسان شمع مجلس اشگریزی تب بتن بینی

3 وگر سوی گلستان رو کنی وقتی پی نزهت همه گل خوار بینی گلستان بیت الحزن بینی

4 وگر خواهی که از الحان مرغان چمن وقتی غمی از دل زدائی جمله را زاغ و زغن بینی

1 عج للمسیر و سرفی البیدو القلل ان العلی فی ستون الانیق الذلل

2 خض فی الفلاو اصحبت الاسادفی اجم و اترک مغازله الغزلان للغزل

3 او کان للمرومن عز و مکرمه فی دارولم یهاجر سیدالرسل

4 لم یبق فی الدارممن کنت تعهدهم الا لفیف من الانذال و السفل