ما مظهر ذات کبریاییم از عمادالدین نسیمی دیوان اشعار فارسی 1
1. ما مظهر ذات کبریاییم
ما جام جم جهان نماییم
ای حسن تو دردانه چو ک . . . بنند اعلا از عمادالدین نسیمی دیوان اشعار فارسی 2
1. ای حسن تو دردانه چو ک . . . بنند اعلا
چون نقطه فردی
ای مطلع خوبی رخ چون ماه تمامت از عمادالدین نسیمی دیوان اشعار فارسی 3
1. ای مطلع خوبی رخ چون ماه تمامت
برخاسته غوغای قیامت ز قیامت
ای شاه تخت «من عرف » از عمادالدین نسیمی دیوان اشعار فارسی 4
1. ای شاه تخت «من عرف »
شد نقد طاعاتم تلف
هرکس که دید خال و خط و موی و روی تو از عمادالدین نسیمی دیوان اشعار فارسی 5
1. هرکس که دید خال و خط و موی و روی تو
آشفته شد چو موی تو بر گرد روی تو
دانی بیان آنکه اذا الشمس کورت از عمادالدین نسیمی دیوان اشعار فارسی 6
1. دانی بیان آنکه اذا الشمس کورت
معنی چه گفته اند بزرگان پارسا
جرمی که کرده ام اگر آری به روی من از عمادالدین نسیمی دیوان اشعار فارسی 7
1. جرمی که کرده ام اگر آری به روی من
مانند ابر آب شوم در دم از حیا
توبه کند کسی که به وقت گل از شراب از عمادالدین نسیمی دیوان اشعار فارسی 8
1. توبه کند کسی که به وقت گل از شراب
کی توبه اش قبول کند غافرالذنوب
آدم به سهو کرد خطایی و سجده کرد از عمادالدین نسیمی دیوان اشعار فارسی 9
1. آدم به سهو کرد خطایی و سجده کرد
زو درگذشت حق که خداوند عالم است
شرق و غرب از فتنه یأجوج چون شد پرفساد از عمادالدین نسیمی دیوان اشعار فارسی 10
1. شرق و غرب از فتنه یأجوج چون شد پرفساد
تی و میم و واو و ری قد کان جبارا عنید
ذات آمد اب اسما، اسم آمد ام فعل از عمادالدین نسیمی دیوان اشعار فارسی 11
1. ذات آمد اب اسما، اسم آمد ام فعل
شیر از پستان اسما می‌خورد طفل بشیر
سر زلفش دو عالم را به یک جو برنمی‌آرد از عمادالدین نسیمی دیوان اشعار فارسی 12
1. سر زلفش دو عالم را به یک جو برنمی‌آرد
بیا ای خواجه! گر هستت سر سودای بازارش