اضافات در دیوان اشعار فارسی عمادالدین نسیمی

1 سر زلفش دو عالم را به یک جو برنمی‌آرد بیا ای خواجه! گر هستت سر سودای بازارش

2 بیا و خرمن تقوی به باد عاشقی بر ده که دارد آتش موسی شراب ناب اسرارش

3 نسیمی عهد دلداری نبسته است آنچنان با تو که در دنیا و در عقبی بود غیر از تو بازارش

1 چه مرغ است آن که دارد بیست و یک حرف نه پر دارد نه پا دارد نه، خود، سر

2 همه عالم فرو بگرفت سرش تعالی شانه والله اکبر

1 ای مطلع خوبی رخ چون ماه تمامت برخاسته غوغای قیامت ز قیامت

2 در دور رخت تا نبود هیچ ندامت ماییم و غم عشق و سر کوی ملامت

3 یا روی تو چه گویم که چه ماهی است پرآشوب یا هندوی زلفت چه سیاهی است پرآشوب

4 از مردم چشمت که سپاهی است پرآشوب شهری است پر از فتنه و راهی است پرآشوب

1 من آن مردم که پیش از مرگ مردم تن خود را به گورستان سپردم

2 بیا تا دست از این دنیا بشوییم قلندروار تکبیری بگوییم

1 بر بساط عشق این شطرنج ذات سی و دو آمد به بازی کاینات

2 خانه ها را نیک بین و نیک دان تا نباشی بر بساطش شاهمات

1 توبه کند کسی که به وقت گل از شراب کی توبه اش قبول کند غافرالذنوب

2 قطع تعلق از همه لذات کرده ایم الا ز جام باده گلگون و روی خوب

1 هرکه باید فیض از «من عنده علم الکتاب » می رسد «السابقون السابقون » او را خطاب

2 عاقبت عالم فرو خواهد گرفت این نور پاک ای خوشا آن کس که در ادراک او دارد شتاب

1 پرده از رخسار خود بردار باز این حکایت را فرو مگذار باز

2 یوسف مصری شعار آمد پدید ای عزیزان! بر سر بازار باز

1 ای حسن تو دردانه چو ک . . . بنند اعلا چون نقطه فردی

2 و آن نقطه ذات است ز «با» گشته هویدا در دیده مردی

3 شری است ترا در همه گنجینه دل ها ای مخزن اسرار

4 شوری است ترا در همه سر نسبت غوغا هر سوی که گردی

1 ای «سقاهم ربهم » نام لبت آب حیوان جرعه جام لبت

2 روح قدسی دردی آشام لبت خون عاشق ریختن کام لبت