منتخب غزلیات و قطعات در دیوان اشعار ملا احمد نراقی

1 بهار آمد کنون جانا قفس را خیز و در بگشا چو بگشادی ترحم کن مرا هم بال و پر بگشا

2 خبر دارد ز حال می کشان چون محتسب ساقی در میخانه را بر روی ایشان بی خبر بگشا

3 کمر در خدمتت بستند یاران روز و شب عمری تو هم یک شب برای خاطر یاران کمر بگشا

4 جمال یار هر سو جلوه گر بی پرده ای همدم دمی از خواب غفلت خیز و از هر سو نظر بگشا

1 تاراج کنی تا چند ای مغبچه ایمان‌ها کافر تو چه می‌خواهی از جان مسلمان‌ها

2 تیری به من افکندی ای طرفه کز آن یک تیر در هر بن موی من پنهان شده پیکان‌ها

3 ای خضر مبارک‌پی بنمای مرا یاری سرگشته چنین تا کی گردم به بیابان‌ها

4 دامن مکش از دستم ای جان که به امیدت یکباره کشیدم من دست از همه دامان‌ها

1 ای باد صبا کاش رسانی خبر ما گاهی به سوی ماه نهان از نظر ما

2 فریاد که مردیم به جایی که از آنجا هرگز نرسد جانب یاران خبر ما

3 ما را بکش از غمزه خونریز و میندیش در حشر نپرسند ز خون هدر ما

4 یارا همه بینند جمال تو و خون شد در حسرت یک نیم نگاهت جگر ما

1 خواب نوشین سحر لقمه ی چرب سرشب دعوی عشق خدا اینت عجب اینت عجب

2 عشق و دیبا و کتان این نبود عاشق را موی ژولیده کلاه است و تن خسته سلب

3 سخن از شاه و وزیر و ده و اصطبل و بدل معنی عشق کسی اشهد بالله کذب

4 عاشق و دوستی شهر و وطن کفر است این وطنش کوی حبیب است چه شام و چه حلب

1 دوش می رفت به صد ناز جوانی به رهی زلف پرتاب به رخ، خنده مستانه به لب

2 من عصا بر کف و قد خم شده و موی سفید می دویدم به دو صد لابه و عجزش ز عقب

3 چون مرا دید چنین گفت صفایی چه تو راست که به دنبال من آیی به چنین رنج و تعب

4 تو بدین هیئت اگر عشق نبازی چه شود با چنین حال دگر وصل جوانان مطلب

1 شیخ ما دیشب هوای خانهٔ خمّار داشت هیچ دانید ای حریفان با که آنجا کار داشت

2 مست و بی خود شد برون از خانه دیشب آن صنم از حریفان تا که یارب بخت برخوردار داشت

3 آنکه دیدی سرگران از بزم ما بگذشت دوش نامسلمانم اگر بر سر به جز دستار داشت

1 یا رب ز بخت ماست که شد ناله بی اثر یا هرگز آه و ناله و زاری اثر نداشت

2 زان بی نشان ز هر که نشان جستم ای عجب دیدم چو من ز هیچ نشانی خبر نداشت

3 گفتم علاج غم به دعای سحر کنم غافل از اینکه تیره شب ما سحر نداشت

4 دردا که دوش طاعت سی سال خویش را دادم به می فروش به یک جرعه برنداشت

1 تا میکده باز و می به جام است کار من خسته دل به کام است

2 تا مغبچگان مقیم دیرند در دیر مغان مرا مقام است

3 دل از کف من ربوده ماهی کش مهر فلک کمین غلام است

4 در دام کسی فتاده ام من کش مرغ حرم اسیر دام است

1 عاشق ار بر رخ معشوق نگاهی بکند نه چنان است گمانم که گناهی بکند

2 ما به عاشق نه همین رخصت دیدار دهیم بوسه را نیز دهیم اذن که گاهی بکند

3 آنکه آرایش این باغ ازو بود اکنون نگذارند که از دور نگاهی بکند

4 دیدن چهره ی معشوق ثواب است خصوص که دمی در دل بیرحم تو راهی بکند

1 ای دل اگر این یار دمی یار تو باشد شاهنشهی هردو جهان عار تو باشد

2 یکدل نشنیدیم که مفتون تو نبود یک سینه ندیدیم که بی خار تو باشد

3 روزی بشمارد گرت از خیل غلامان صد یوسف آزاد خریدار تو باشد

4 من خاک ره آنکه ره کوی تو پوید من کشته آن دل که گرفتار تو باشد