این سخن پایان ندارد مصطفی از مولانا مثنوی معنوی 12
1. این سخن پایان ندارد مصطفی
عرضه کرد ایمان و پذرفت آن فتی
گرچه آن مطعوم جانست و نظر از مولانا مثنوی معنوی 13
1. گرچه آن مطعوم جانست و نظر
جسم را هم زان نصیبست ای پسر
قسم او خاکست گر دی گر بهار از مولانا مثنوی معنوی 14
1. قسم او خاکست گر دی گر بهار
میر کونی خاک چون نوشی چو مار
ای خدای بی‌نظیر ایثار کن از مولانا مثنوی معنوی 15
1. ای خدای بی‌نظیر ایثار کن
گوش را چون حلقه دادی زین سخن
چون ملک از لوح محفوظ آن خرد از مولانا مثنوی معنوی 16
1. چون ملک از لوح محفوظ آن خرد
هر صباحی درس هر روزه برد
هم‌چو قومی که تحری می‌کنند از مولانا مثنوی معنوی 17
1. هم‌چو قومی که تحری می‌کنند
بر خیال قبله سویی می‌تنند
او همی گوید که از اشکال تو از مولانا مثنوی معنوی 18
1. او همی گوید که از اشکال تو
غره گشتم دیر دیدم حال تو
صوفیی بدرید جبه در حرج از مولانا مثنوی معنوی 19
1. صوفیی بدرید جبه در حرج
پیشش آمد بعد به دریدن فرج
آمدیم اکنون به طاوس دورنگ از مولانا مثنوی معنوی 20
1. آمدیم اکنون به طاوس دورنگ
کو کند جلوه برای نام و ننگ
گفت درویشی به درویشی که تو از مولانا مثنوی معنوی 21
1. گفت درویشی به درویشی که تو
چون بدیدی حضرت حق را بگو
این تفاوت عقلها را نیک دان از مولانا مثنوی معنوی 22
1. این تفاوت عقلها را نیک دان
در مراتب از زمین تا آسمان