ای رستخیز ناگهان وی رحمت بی‌منتها از مولانا غزل 1
1. ای رستخیز ناگهان وی رحمت بی‌منتها
ای آتشی افروخته در بیشه اندیشه‌ها
ای طایران قدس را عشقت فزوده بال‌ها از مولانا غزل 1
1. ای طایران قدس را عشقت فزوده بال‌ها
در حلقه سودای تو روحانیان را حال‌ها
ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها از مولانا غزل 3
1. ای دل چه اندیشیده‌ای در عذر آن تقصیرها
زان سوی او چندان وفا زین سوی تو چندین جفا
ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما از مولانا غزل 4
1. ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما
ای درشکسته جام ما ای بردریده دام ما
آن شکل بین وان شیوه بین وان قد و خد و دست و پا از مولانا غزل 5
1. آن شکل بین وان شیوه بین وان قد و خد و دست و پا
آن رنگ بین وان هنگ بین وان ماه بدر اندر قبا
بگریز ای میر اجل از ننگ ما از ننگ ما از مولانا غزل 6
1. بگریز ای میر اجل از ننگ ما از ننگ ما
زیرا نمی‌دانی شدن همرنگ ما همرنگ ما
بنشسته‌ام من بر درت تا بوک برجوشد وفا از مولانا غزل 7
1. بنشسته‌ام من بر درت تا بوک برجوشد وفا
باشد که بگشایی دری گویی که برخیز اندرآ
جز وی چه باشد کز اجل اندررباید کل ما از مولانا غزل 8
1. جز وی چه باشد کز اجل اندررباید کل ما
صد جان برافشانم بر او گویم هنییا مرحبا
من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا از مولانا غزل 9
1. من از کجا پند از کجا باده بگردان ساقیا
آن جام جان افزای را برریز بر جان ساقیا
مهمان شاهم هر شبی بر خوان احسان و وفا از مولانا غزل 10
1. مهمان شاهم هر شبی بر خوان احسان و وفا
مهمان صاحب دولتم که دولتش پاینده با
ای طوطی عیسی نفس وی بلبل شیرین نوا از مولانا غزل 11
1. ای طوطی عیسی نفس وی بلبل شیرین نوا
هین زهره را کالیوه کن زان نغمه‌های جان فزا