شهریارنامه عثمان مختاری

1 دگرپور کشواد گودرز را مر آن پیر بارای و باارز را

2 برآن تا سرانشان ببرم ز تن به خون پسر اندرین انجمن

3 یلان را چنان بسته بر دار خوار بفرمود آن ترک شوریده کار

4 که از تن سرانشان ببرند پست کازین پیر دید است توران شکست

1 چه خوابید در دخمه گودرز پیر برآمد خروش از یلان دلیر

2 نزاد است گفتی مگر مادرش ندید است گیتی سر و افسرش

3 فرستاد کس پیش ارجاسپ زال که ای ترک بد طینت و بدسکال

4 چه بود آنکه کردی در این کینه گاه نبد شرمت از داور هور و ماه

1 که ناگاه ابری برآمد سیاه فرامرز را برد از آوردگاه

2 یکی نعره برخواست از تیره ابر چنان چونکه از بیشه غرنده ببر

3 چنان چونکه برخیزد از خاک دود مرآن ابر تیره هوا کرد زود

4 هوا کرد ازدیده شد ناپدید خروش از دو لشکر بگردون رسید

1 چه ارجاسپ آن دید سرکرد بور سرافیل گفتی که دم زد بصور

2 درآمد بناوردگه زود ترک چو آمد به نزد بره همچو گرگ

3 به خورشید مینو برآویخت ترک به شد گرم بازار رزم سترک

4 چو شد حمله بر پنج و شش ازدو روی دو لشکر بد ایستاده در گفتگوی

1 چه شد ز آشیان فلک باز مهر غراب شب افروخت پر بر سپهر

2 دو لشکر بکشتند از رزم گاه نشست از بر تخت ارجاسپ شاه

3 بشد پیش ارهنگ و بوسید پای بدان گفت سالار توران خدای

4 که شاد آمدی ای سر انجمن وگرنه جهان تیره بودی به من

1 چو آمد بر او تیر بارید چیر نشد تیر بر گبر او جایگیر

2 یکی خشت برداشت آن دیو زشت بزد بر بر ماه فرخنده خشت

3 زره بر درید و به پستان رسید شکستی بدان سان بدستان رسید

4 چه شد تالبش خسته ز آن حشت ماه به پیچید رخ رفت ز آوردگاه

1 چه کشتیش آمد به دریای چین برون آمد از کشتی آن گرد کین

2 بزد خیمه در پیش دریا کنار جهان جوی شیراوژن نامدار

3 همه مرز چین برهم آمد ازین که آمد سپاهی به دربند چین

4 چه بشنید خاقان یکی لشکری فرستاد در دم بکین داوری

1 سپهبد چو آن دید بر کرد اسب برشیر آمد چو آذر گشسپ

2 از آن تیز تک آهوی شیر گیر فرو جست آن گرد شمشیرگیر

3 یکی حمله آورد برشیر نر چو دید آن چنان شیر پرخاشخور

4 بزد بر زمین چنگ برخاست کرد چو ابر خروشان بدو حمله کرد