هفت شهر عشق محیط قمی

1 ای دل شده عاشقان بشارت از دوست به وصل شد اشارت

2 به گرفت نقاب، شاهد غیب از چهره ی ایزدی نظارت

3 گلزار نشاط عاشقان را آمد گه نصرت و خضارت

4 افتاد به چنگ عشق بازان سرمایه ی سود بی خسارت

1 یگانه گوهر دریای عصمت درخشان مهر مهر چرخ احتشاما

2 خجسته دختر فتحعلی شاه خدیو عادل جنت مقاما

3 ضیاء السلطنه بانوی ایران که او را شاه بیگم بود ناما

4 زبعد رحلت شه التجا برد به فرّخ درگه سوم اماما

1 ای آن که بر مزار غریبان کنی گذار آهسته پای نه که بود چشم و روی و سر

2 آهسته پای نه که به هر جا کنی گذار بر پیکر لطیف عزیزی بود گذر

3 این خفته زیر خاک که خوارش نمود مرگ بودی در این جهان عزیزتر

4 والاگهر سلیل علی خان نجف قلی خان خجسته خوی، امیر نکوسیر

1 ای خواجه که کار توام مدح و ثنا بود هرجا که نام نیک تو تحریر می‌شود

2 ویران شدم چنان که به فکر عمارتم هرچند خواجه زود قتد دیر می‌شود

3 دارم یکی سرا که بر او تند اگر وزد باد سحرگهی، زبر و زیر می‌شود

4 با این همه خرابی معمار لطف تو گر همتی نماید تعمیر می‌شود

1 ای وفا ای که در وفاداری صفت روزگار را داری

2 گل نمایی عبث مکن بر خلق که همان طبع خار را داری

3 مهره ی دوستی به کس مفروش که همان نیش مار را داری

1 وقت است زچهره پرده برداری دلداده هزار، بیشتر داری

2 یک بار اگر جمال به نمایی بازار دو کون، بی خبر داری

3 بر راه تو دیده ها است از هر سو تا رأی کدام، رهگذر داری

4 پیوسته علاج ضعف دل ها را از عارض و لعل گل شکر داری

1 رفت از جهان به ماه صفر صد هزار حیف قطب سخنوران و رح پاک دین محیط

2 کلک دبیر از پی او نگاشت حیف از محیط فضل و عزیز بهین محیط