نام روزهای فرس در توصیفات مسعود سعد سلمان

1 رام روز است بخت و دولت رام ای دلارام خیز و در ده جام

2 ز آن قنینه یکی قدح پر کن همچو کبک دری یکی بخرام

3 کام ران و جهان به لهو گزار که خداوند ما رسید به کام

4 شه ملک ارسلان که فخر کند آفرینش بدین مبارک نام

1 چون باد روز روز نشاط آمد ای نگار شادی فزای هین و بده باده و بیار

2 باده ست شادی دل پیوسته باده خور بی باده هر چه بینی باد هوا شمار

3 این باده را اگر نه چنین باشدی بدانک این منزلت نبودی در بزم شهریار

4 سلطان ابوالملوک ملک ارسلان که ملک اندر جهان ملک بدو کرده افتخار

1 دیبدین است و دین مرد خرد آن شناسم که لعل باده خورد

2 باز دارد خرد تو را ز نبید مشنو اندر نبید پند خرد

3 ای شگفتی نبید خواره همی صد هنر در نبید برشمرد

4 هنری بهتر آنکه خورد نبید پیش ایوان شاه سجده برد

1 دین روز ای روی تو آگفت دین می خور و شادی کن و خرم نشین

2 با می و می خوردن دین را چه کار می خور و می نوش و قوی دار دین

3 هر گنهی کز می حاصل شود محو کند خدمت شاه زمین

4 شاه جهانگیر ملک ارسلان آنکه کند ملک بر او آفرین

1 ارد روزست فرخ و میمون با همه لهو و خرمی مقرون

2 ای دلارای یار گلگون رخ خیز و پیش آر باده گلگون

3 تا به یاد خدایگان زمین شاد باشیم و می خوریم اکنون

4 شه ملک ارسلان که او دارد تاج جمشید و تخت افریدون

1 اشتاد روز و تازه ز گل بوستان ای دوست می ستان ز کف دوستان

2 در بوستان نشین و می لعل نوش زیرا که سبز گشت همه بوستان

3 بر کام کامگاریم امروز ما از شاه کامگار ملک ارسلان

4 ای صاحب قران که نبیند چو تو چشم سپهر گردون صاحبقران

1 آسمان روز ای چو ماه آسمان باده نوش و دار دل را شادمان

2 جان ز باده شاد کن زیرا که عقل باده را بیند همی شادی جان

3 هر زمان باده خور ای تازه چو گل تازه کن شادی به باده هر زمان

4 شکر جوی از جود خورشید ملوک مدح خوان در صدر سلطان جهان

1 چون روز رامیاد نیاری ز می تو یاد زیرا که خوشتر آید می روز رامیاد

2 خاصه به یاد شاه ملک ارسلان که چرخ هرگز نداشتست چو او هیچ شاه یاد

3 آن آسمان دولت و آن آفتاب ملک آن پادشاه عادل و آن شهریار راد

4 بسیار دید ملک چو او عادلی ندید بسیار داد چرخ چو او خسروی نداد

1 ای دلارام روز مار اسپند دست بی جام لعل می مپسند

2 خرمی در جهان خرم بین شادمانی کن و بناز بخند

3 ز آنکه عدل خدایگان جهان بیخ جور و نیاز را برکند

4 شه ملک ارسلان بن مسعود شاه گیتی گشای دشمن بند

1 انیران ز پیران شنیدم چنان که می خورد باید به رطل گران

2 بیارای نگار آن می مشکبوی کزو نافه مشک یابی دهان

3 دل اندر کم و بیش گیتی مبند همی دار جان را همی شادمان

4 که شادست و زو مملکت شاد باد شهنشاه گیتی ملک ارسلان