نام روزهای فرس در توصیفات مسعود سعد سلمان

1 روز خورست ای به دو رخ همچو خور تافت خور از چرخ فلک باده خور

2 باده خور و نیز مرا باده ده خوبی احوال زمانه نگر

3 عدل جهاندار ملک ارسلان باغ ارم کرد جهان سر به سر

4 آنکه چو او شاه به جود و به عدل چشم فلک نیز نبیند دگر

1 ماه روز ای به روی خوب چو ماه باده لعل مشکبوی بخواه

2 گشت روشن چو ماه بزم که گشت نام این روز ماه و روی تو ماه

3 شاد گردان به باده ما را خیز که جهان شاد شد به دولت شاه

4 شه ملک ارسلان بن مسعود خسرو جود و رز داد پناه

1 ای نگار تیر بالا روز تیر خیز و جام باده ده بر لحن زیر

2 عاشقی در پرده عشاق گوی راههای طبع خواه دلپذیر

3 شعرهای شهره از من دار گوش در ثنای شهریار شهر گیر

4 آنکه هستش نام شاه و شیر مست زو شده هر شاد و شیر اندر نفیر

1 گوش روز ای نگار مشکین خال گوش بر بط بگیر و نیک بمال

2 من ز بهر سماع خواهم گوش بی سماعم مدار در هر حال

3 من نگنجم ز شادی اندر پوست زآنکه بینم به کام نیک سگال

4 از ملک ارسلان بن مسعود ملک و خسرو ستوده خصال

1 ای مرا همچو جان و از جان به بامدادان نشاط کن، برجه

2 دی به مهرست مهربانی کن کز همه چیز مهربانی به

3 سخن از عز ملک سلطان گوی باده بر یاد ملک سلطان ده

4 شه ملک ارسلان که عالم را غرقه کردست در عطای فره

1 روز مهر و ماه مهر و جشن فرخ مهرگان مهر بفزای ای نگار ماه چهر مهربان

2 مهربانی کن به جشن مهرگان و روز مهر مهربانی به بروز مهر و جشن مهرگان

3 جام را چون لاله گردان از نبید باده رنگ واندر آن منگر که لاله نیست اندر بوستان

4 کاین جهان را ناگهان از خرمی امروز کرد بوستان نوشکفته عدل سلطان جهان

1 روز سروش است که گوید سروش باده خور و نغمه مطرب نیوش

2 سبز شد از سبزه همه بوستان لعل می آر ای صنم سبزپوش

3 شاه جهاندار ملک ارسلان می ز کف نوش لبی کرد نوش

4 آنکه دهد یاری جاهش فلک وآنکه کند قوت ملکش سروش

1 روز رشن است ای نگار دلربای شاد بنشین و به جام می گرای

2 تا توانی هیچ یک ساعت مباش بی می شادی فزای غمزدای

3 می خور و در ساز گیتی دل مبند ساز گیتی خود همی سازد خدای

4 امر سلطان جهان دارد جهان ملک سلطان را جهان دارد به پای

1 فروردینست و روز فروردین شادی و طرب را کند تلقین

2 ای دو لب تو چو می مرا می ده کآن باشد رسم روز فروردین

3 بر یاد خدایگان شه عالم کآراسته زوست ملک داد ودین

4 سلطان ملک ارسلان دریا دل کیخسرو رسم و کیقباد آیین

1 ای روی تو به خوبی افزون ز مهر و ماه بهرام روز باده بهرام رنگ خواه

2 اندوه این جهان مخور ای ماه شاد باش کامروز شادمانست از تخت و تاج شاه

3 افروخته ست طبعش و افراخته محل پیراسته ست ملکش و پیراسته سپاه

4 گوید سپهر باشد دولت سپید روی تا هست چتر ملک ملک ارسلان سیاه